Υλικά:
5 κιλά ροδάκινα
αγουρωπά
Ζάχαρη
12 βάζα του
κιλού, καινούρια καπάκια
Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε τα
ροδάκινα από τη φλούδα, τα κόβουμε σε 2 κομμάτια και αφαιρούμε το κόκκινο
σημείο που έχει αφήσει το κουκούτσι στο εσωτερικό τους. Ρίχνουμε τα ροδάκινα σ’
ένα μεγάλο μπωλ με νερό.
Όταν τελειώσουμε με το καθάρισμα, τοποθετούμε 8 – 10 κομμάτια φρούτου σε κάθε βάζο, προσθέτουμε 5 – 6 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
και σχεδόν γεμίζουμε το βάζο με νερό (αφήνουμε περιθώριο ένα δάχτυλο κάτω από
το χείλος).
Κλείνουμε καλά με τα καπάκια, τοποθετούμε τα βάζα ανάποδα ανά 4 – 5
σε μεγάλη κατσαρόλα και ανάμεσά τους χρησιμοποιούμε βαμβακερά πανιά (πχ παλιά t-shirt ή φανελάκια που δεν χρειαζόμαστε) για
να μη σπάσουν κατά τη διάρκεια του βρασμού.
Γεμίζουμε την κατσαρόλα μας με νερό
κατά τα 2/3 και βράζουμε σε μέτρια φωτιά για 40 – 50 λεπτά.
Κατεβάζουμε την
κατσαρόλα από τη φωτιά, αφαιρούμε με προσοχή τα βάζα και τα αφήνουμε με την
ίδια φορά του καπακιού πάνω σε στεγνό πανί μέχρι να κρυώσουν. Μόνο τότε τα
γυρίζουμε κανονικά και τα αποθηκεύουμε στα ντουλάπια μας.
Επαναλαμβάνουμε
με τα υπόλοιπα βάζα.
Μικρά μυστικά:
·
Προσέχουμε
να κλείσουμε καλά τα βάζα μας για να μην ανοίξουν κατά τη διάρκεια του βρασμού.
Το λαστιχάκι που έχει περιμετρικά το καπάκι, όταν ζεσταίνεται διαστέλλεται και
σφραγίζει το βάζο
·
Τέλεια
επιλογή για πρωινό, επιδόρπιο, σε παγωτά, με γιαούρτι, σε τάρτες
·
Εναλλακτικά
κατά την προετοιμασία μπορούμε, αντί να κόψουμε τα ροδάκινα σε 2 κομμάτια, να
τα κόψουμε σε φέτες
·
Πριν
από πολλά χρόνια, μαζεύονταν στις αυλές των σπιτιών οι γειτόνισσες, για να
βοηθήσουν η μία την άλλη και να κάνουν κομπόστες, σάλτσες, τουρσιά, φούρνικα κι
ένα σωρό άλλα, προετοιμασίες δηλαδή, για τις χειμωνιάτικες προμήθειες των
σπιτιών. Τότε, στα παιδικά μου χρόνια, εμείς τα πιο μικρά βοηθούσαμε στις
χρονοβόρες εργασίες της προετοιμασίας που ήταν το καθάρισμα των φρούτων! Για να
το πούμε χαριτολογώντας, κάναμε την «αγγαρεία»… Κάθε σπίτι μπορεί να ετοίμαζε 2
ή και 3 κλούβες ροδάκινα για κομπόστα! Τότε, έβραζαν τα βάζα με την κομπόστα σε
μεγάλα μπακιρένια καζάνια στις αυλές και μετά τα τοποθετούσαν πάνω σε κουβέρτες
για να κρυώσουν πριν τα βάλουν στα ράφια της αποθήκης. Δεκάχρονα και
δωδεκάχρονα κορίτσια τότε, κουραζόμασταν, αλλά απολαμβάναμε όλη τη διαδικασία.
Φυσικά, κοντά στις μανάδες και τις γιαγιάδες μας, μαθαίναμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου